Zdania warunkowe w gramatyce angielskiej to zdania opisujące warunek i jego możliwy rezultat. Zazwyczaj składają się z dwóch części: zdania wyrażającego warunek (często nazywanego "if-clause") oraz głównego zdania wyrażającego rezultat lub konsekwencję. Zdania warunkowe są używane do omawiania rzeczywistych lub hipotetycznych sytuacji i ich wyników.
Istnieją cztery główne typy zdań warunkowych, z których każdy służy innemu celowi:
Zero Conditional: Używany do ogólnych prawd lub praw natury. Obie części są w czasie teraźniejszym prostym. Na przykład: "If you heat water to 100 degrees Celsius, it boils" (Jeśli podgrzejesz wodę do 100 stopni Celsjusza, wrze).
First Conditional: Używany do rzeczywistych i możliwych sytuacji w przyszłości. Zdanie warunkowe jest w czasie teraźniejszym prostym, a główne zdanie w czasie przyszłym prostym. Na przykład: "If it rains tomorrow, we will cancel the picnic" (Jeśli jutro będzie padać, odwołamy piknik).
Second Conditional: Używany do hipotetycznych lub mało prawdopodobnych sytuacji w teraźniejszości lub przyszłości. Zdanie warunkowe jest w czasie przeszłym prostym, a główne zdanie używa "would" plus bezokolicznik. Na przykład: "If I won the lottery, I would travel the world" (Gdybym wygrał na loterii, podróżowałbym po świecie).
Third Conditional: Używany do hipotetycznych sytuacji w przeszłości, często wyrażając żal lub stracone możliwości. Zdanie warunkowe jest w czasie zaprzeszłym, a główne zdanie używa "would have" plus imiesłów bierny. Na przykład: "If I had known about the meeting, I would have attended" (Gdybym wiedział o spotkaniu, wziąłbym w nim udział).
English
Español
Português (Brasil)
日本語
